بزرگنمايي:

پیام آذری- به نوشته «هم نوا»، آداب و رسوم طی سال های متمادی و طولانی شکل می گیرد و از این رو نمی تواند برآیند یکی دوسال باشد. صفاتی که به یک قوم و قبیله داده می شود حاصل حداقل نیم قرن کار فرهنگی در وجهه مثبت آن و کار ضد فرهنگی در وجهه منفی آن است.
صفت شجاعت و مردانگی برای قوم ترک حاصل صدها نشانه و نمود در طول تاریخ بوده که در قرن اخیر می توان به جریان عباس میرزا و یا جریان شیخ محمد خیابانی یا مشروطیت و حماسه سازان لشکر عاشورا در طول هشت سال دفاع مقدس اشاره کرد که پیشینه آن تعلیم و تربیت قرن ها است.
اگر کامنت های ذیل اخبار مختلف مطالعه و بررسی شود، بی شک این نتیجه حاصل می شود که جامعه فعلی ایران به یک پرخاشگری اجتماعی رسیده است؛ با کمال تاسف در ذیل اخبار متفاوت نمی توان موردی را پیدا کرد که نوشته آن ناسزا و بدتر از آن فحش و توهین و افترا نباشد.
کافی است کسی گل بزند هزاران فحش نثارش می شود و یا خدا ناگرده گل بخورد تا صدها هزار فحش ناموسی مکتوب شود؛ نمونه آن در جام جهانی و تنها در قرعه کشی جام مشهود بود که چه کامنت هایی به هم گروهای ایران نوشته شد که باعث سرافکندگی کل جامعه بود.
ملت ایران به مهربانی، مهمان نوازی و ادب مشهور و معرف بود، اما حال سوال این است که آیا سال های بعد نیز با این نوع رفتار می توانیم این عناوین را حفظ کنیم یا مانند برخی از ملل عناوین دون شان پیدا خواهیم کرد .
برای پرخاشگری تعاریف فراوانی بیان شده است. در لغت نامه فارسی، پرخاشگری به معنای «ستیزه جویی» آمده است. اتکینسون معتقد است که: «پرخاشگری رفتاری است که قصد آن، ‌صدمه زدن جسمانی و زبانی به فرد دیگر و نابود کردن دارایی اوست» اما بهترین و جامع ترین تعریفی که از پرخاشگری ارائه شده، تعریف براون (BROWN) است؛ از نظر او «هر عمل و رفتاری که به طور مستقیم در جهت هدفی و به منظور آزار و اذیت رساندن به دیگران که مایل نیستند مورد آزار و اذیت قرار گیرند اعمال شود» پرخاشگری نامیده می شود .
در حالت فردی علت پرخاشگری عوامل ذیل است، وضعیت سلامت جسمی؛ وضعیت سلامت روحی؛ ساختار خانواده؛ روابط با یگران محیط کار و تحصیل؛ رفتارهای و ویژیکی های فردی و عوامل اجتماعی یا اقتصادی ،اجتماعی .
اما چه عواملی باعث پرخاشگری اجتماعی می شود. شرایط اقتصادی فعلی و ناپایداری قدرت خرید گروه وسیعی از مردم و خانوارها، بیکاری و نداشتن درآمد و دیگر مشخصه‌های اقتصاد ایران از عوامل مهمی هستند که استرس بسیاری را بر خانواده‌های ایرانی وارد می‌کنند و باعث پرخاشگری اجتماعی که در جامعه دیده می شود و به صورت درگیرهای جمعی و عصبانیت مشهود است؛ مشاهده می گردد.
نوع رفتار اجتماعی ما در رانندگی از بارزترین رفتار پرخاشگرانه است که تقریبا شامل اکثریت ما می شود. اما علت پرخاشگری اجتماعی در فضای مجازی چه می تواند باشد. بی شک عوامل اقتصادی و اجتماعی بیان شده در این مقال ریشه اصلی رفتار پرخاشگرانه است. همچنین نوع رفتار مسئولان در قبال ارباب رجوع، نوع زندگی مسئولان و فاصله طبقاتی عدالت اجتماعی نوع برخورد با چپاول بیت مال و موارد دیگر از علل عصبانیت اجتماعی است.
اما دلیل بروز آن در فضای مجازی که شاید بعید به نظر برسد عدم آزادی در فضای حقیقی به دلیل کنترل های خانواده اجتماع و سیستم و دولت و حکومت است.
وقتی فرد قادر به ابراز عقیده در فضای حقیقی نیست در فضای مجازی که از قدرت عدم شناخت دیگران بهره می برد به عنوان پرخاش بروز پیدا می کند. علت اصلی پرخاشگری
عدم کنترل روی خود است، آزادی فضای مجازی این اجازه را به فرد می دهد که روی خود کنترلی نداشته باشد و یا دلیلی برای کنترل خود ندارد.
برای درمان موضوع به طور خلاصه آزادی مطبوعات و رسانه می تواند یک رکن باشد. وقتی شخصی از اقتصاد ناراضی است و در یک مجله می خواند که به آن اقتصاد نقد شده به اصطلاح عامه دلش خنک می شود. خنک شدن دل شاید یک اصطلاح علمی برای جلوگیری از پرخاشگری نباشد اما واقعیت درمان اساسی است .
مسئولان که اجازه بیان مشکلات مردم را با تهدید و شکایت از رسانه می گیرند در بروز پرخاشگری اجتماعی که در نهایت به تخریب منجر می شود، نقش اساسی دارند.
مسئولان که به دلیل ضعف در مدیریت از ابزارهایی چون شکایت از رسانه استفاده می کنند در حقیقت سدی هستند که از بیان منطقی و اصولی عقاید جلوگیری کرده و در نهایت شاهد انواع توهین به خود و نوع مدیریتی خود در فضای مجازی هستند.
هر چند ریشه اصلی این نوع رفتار در فشارهای اجتماعی و اقتصادی است اما دلیل اصلی آن در بیان راحت و آزادنه عقاید است.
امید است در آینده شاهد مدیرانی باشیم که با درک این موضوع موجب تغییر رفتار اجتماعی پرخاشگرانه در جامعه نباشند و جامعه ایرانی همچنان به جامعه مودب مشهور بماند .