بزرگنمايي:

پیام آذری - ارومیه- «سیامند رحمان»، پهلوان همیشه خندان پاراوزنه‌برداری ایران و جهان در حالی رخت عافیت از زندگی مادی بست و به دیار باقی شتافت که علاوه بر کسب عنوان‌های متعدد قهرمانی، طی 11 سال گذشته در منش پهلوانی نیز زبانزد خاص و عام بود و نشانه‌های متعددی برای جاودانگی‌اش وجود دارد.

«رحمان» رفت اما رکوردهایی که در آینده هم به سختی تکرارشدنی است و خنده‌هایی که در شرایط دشوار به ندرت بر چهره معصوم یک پهلوان نقش خواهد بست، از مرحوم سیامند یک اسطوره جاودانه خواهد ساخت.
قیافه همواره خندان رحمان در دل بسیاری از دوستداران ورزش در جای‌جای جهان جا خوش کرده بود اما به نظر می‌رسد صداقت و مهربانی و منش پهلوانی سیامند هم از دلایل جذابیت وصف‌ناپذیرش در ارتباطات میان‌فردی‌اش باشد.
سرپرست فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولان کشور می‌گوید: روحیه پهلوانی، خوش خلقی و چهره متبسم «سیامند» در کنار کسب عنوان‌های ارزشمند و غرورآفرین، از وی یک شخصیت منحصربفرد ساخته بود.
«حمیدعلی صمیمی» بیان کرد: چنین پهلوان و قهرمانی در تاریخ ورزش جهان و ایران تکرارنشدنی است؛ وی درست در زمانی که همه منتظر حضورش در بازی‌های پارالمپیک 2020 توکیو بودند و در اوج آمادگی حضور داشت به سوی ملکوت پر کشید و مردم ایران و حتی جهان را در غم رفتنش داغدار کرد.
وی ادامه داد: به نظر نمی‌رسد کسی از اطرافیان سیامند از دست و زبان این پهلوان ملی دلگیر باشد زیرا مهر و عطوفت سرلوحه کارهایش بود و هیچگاه ناراحتی خود را به دیگران تحمیل نمی‌کرد.
«صمیمی» گفت: یکی از مهمترین دغدغه‌های مرحوم «سیامند» مسائل و مشکلات مردمان اشنویه به عنوان یکی از شهرهای مرزی و کم‌برخوردار بود و سعی می‌کرد در راستای احقاق حقوق همشهریانش سهم مثبت و بسزایی داشته باشد.
وی گفت: نام جهان پهلوان «سیامند رحمان» نیز باید همچون مرحوم تختی در میان مردم ایران و به خصوص جوانان جاودانه بماند و مسوولان در راستای معرفی شخصیت واقعی این اسطوره جهانی تلاش کنند.
«حسن جانفشان» قهرمان و ملی‌پوش پاراتنیس جهان و آسیا که همشهری مرحوم «سیامند» است، می‌گوید: وابستگی عمیق ما به عنوان 2 همشهری، 2 دوست و 2 ملی‌پوشی که همواره در سفرهای برون‌مرزی و مسابقات جهانی و آسیایی در کنار هم بودیم، وصف‌ناپذیر است و خبر درگذشت آن مرحوم شوک بزرگی بر من وارد کرد.
«جانفشان» که هم‌اکنون در بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه به علت بیماری بستری است، افزود: من و مرحوم «رحمان» یک ساعت قبل از ضایعه درگذشتش نزدیک به 45 دقیقه مکالمه تلفنی داشتیم و رحمان به دلیل سن کم‌اش همواره مرا داداش بزرگ خطاب می‌کرد.
وی افزود: رحمان را از دوران کودکی می‌شناختم و همواره او را برای روی آوردنش به سوی ورزشی و انجام فعالیت‌های ورزشی تشویق می‌کردم؛ بسیار خوشحال بودم که رحمان پله‌های ترقی را خیلی زود طی کرد و به یکی از قهرمانان و پهلوانان بدون رقیب در سطح جهان تبدیل شد.
«جانفشان» گویا چهره متبسم رحمان را تجسم می‌کند و می‌گوید: بعید است پس از این، اسطوره‌ای همچون رحمان بر صحنه ورزش جهان و ایران وارد شود زیرا این پهلوان خندان و خوش‌اخلاق، رکوردهایی بی‌بدیل از خود برجا گذاشت که کمتر ورزشکاری می‌تواند به آن برسد.
وی ادامه داد: زبانم از بیان عمق ناراحتی و آلامی که در غم از دست دادن رحمان در سینه دارم، قاصر است و به جرات می‌توانم اعتراف کنم که به اندازه پدر رحمان از وقوع این ضایعه دلخراش ناراحت و غمگین هستم.
«اسماعیل محمدزاده» یکی از دوستان نزدیک مرحوم جهان پهلوان سیامند رحمان نیز می‌گوید که بیش از 12 سال از آشنایی‌اش به این پهلوان نامی جهان می‌گذرد و در این مدت همواره شاهد خلوص و مهربانی و منش پهلوانی سیامند بوده است.
«محمدزاده» که در رشته بسکتبال با ویلچر فعالیت دارد، اضافه کرد: من در نخستین سال فعالیت ورزشی رحمان که از شهر اشنویه به ارومیه آمده بود، در کنارش بودم و همواره در میان صحبت‌هایم او را به ادامه تمرین تشویق می‌کردم؛ این امر موجب شد که رحمان حتی در روزهای اوج قهرمانی خود از من به دلیل روحیه‌ای که در آن سالها به او داده بودم، همواره از من قدردانی کند.
وی گفت: درگذشت زود هنگام رحمان شوک بزرگی به جامعه ورزش جهان و ایران است و باور کردن این امر که سیامند دیگر در کنار ما نیست، بسیار سخت است و دل هر انسانی را به درد می‌آورد.
محمدزاده افزود: رحمان علاوه بر قهرمانی، الگویی بی‌بدیل در روحیه و منش پهلوانی بود و با چهره خندان و متبسم خود عشق و امید و مهربانی را به اطرافیانش هدیه می‌کرد.
به گزارش ایرنا «سیامند رحمان»، قویترین مرد معلول فوق سنگین وزنه‌برداری پارالمپیک و جهان، عصر روز یکشنبه گذشته بر اثر ایست قلبی در منزلش در اشنویه دار فانی را وداع گفت.
پیکر سیامند رحمان صبح روز گذشته /دوشنبه/ از مقابل مسجد محمد رسول‌الله (ص) این شهر با بدرقه مردم به سالن ورزشی محل تمرین‌های وی تشییع و سپس با همراهی مردم و مسوولان به آرامستان «خلیفه ملاخدر» این شهر منتقل و به خاک سپرده شد.
«سیامند رحمان» در پاراالمپیک 2016 «ریو» با مهار وزنه 310 کیلوگرمی تاریخ‌ساز شد؛ وی پس از کسب مدال طلای مسابقات جهانی 2019 قزاقستان عنوان کرد که در توکیو دوباره خواهد درخشید.
2 مدال طلای پاراالمپیک 2012 لندن و 2016 ریو، پنج مدال طلا و یک نقره مسابقات قهرمانی جهان و سه مدال طلای بازی‌های پارآسیایی 2010 گوانژو، 2014 اینچئون و 2018 جاکارتا از سیامند ورزشکاری برجسته در سطح رقابت‌های بین‌المللی ساخته بود.
سیامند رحمان متولد 1367 و اهل شهرستان اشنویه از توابع آذربایجان‌غربی و وزنه‌بردار سنگین وزن ایران است که در سال 1387 برای اولین‌بار به اردوی تیم ملی وزنه‌برداری معلولان دعوت شد.
«سیامند رحمان» ملی‌پوش پرافتخار پاراوزنه‌برداری ایران همچنین به‌ عنوان یکی از ستارگان کمپین معرفی پارالمپیک 2020 توکیو معرفی شده بود.
برچسب‌ها
آذربایجان غربی سیامند رحمان وزنه برداری معلولان اشنویه
پروندهٔ خبری
وداع با قویترین مرد معلول جهان