بزرگنمايي:
پیام آذری - این مراسم شامگاه شنبه (چهاردهم تیرماه ٩٩) با حضور قدرت اله نوروزی، شهردار اصفهان و محمد عیدی، معاون فرهنگی شهردار اصفهان برگزار شد.
بدون لابی‌گری داوری کردیم
مجید قیصری، دبیر ادبی دومین دوره جایزه «جمالزاده» در مراسم پایانی این جشنواره گفت: زمانی که به جایزه دعوت شدم، فکر نمی کردم کار جایزه «جمالزاده» به این گستردگی باشد؛ من در جشنواره «خاتم» هم تجربه دبیری دارم ولی تعداد آثار رسیده و گستردگی کار در جایزه «جمالزاده» با آن قابل قیاس نبود. در این دوره 1438 اثر در 4 بخش به دست ما رسید که از این تعداد 869 اثر در بخش داستان آزاد، 188 اثر در بخش داستان اصفهان، 294 اثر در بخش زندگی نگاره‌های کرونا و 87 اثر در بخش زندگی نگاره‌های اصفهان دریافت شد. این آثار در سه تیم جداگانه هیات انتخاب و هیات داوری غربالگری و خوانده شد و داوران هر دو مرحله با کمال دقت آثار را انتخاب کردند.
او درباره شیوه داوری جشنواره ادامه داد: جا دارد ذکر کنم در اکثر جوایز و جشنواره‌ها وقتی در انتهای کار آثار برگزیده توسط داوران انتخاب می‌شود، جلسه‌ای اقناعی برگزار می‌گردد که طبق آن بحث‌هایی درباره آثار انتخابی داوران با هم انجام می‌شود. ولی ما امسال در جایزه «جمالزاده» به اضطرار کرونا که امکان برگزاری جلسات را کم می‌کرد مبنا را بر اساس رتبه‌هایی گذاشتیم که هر داستان آورده بود و داورهای هیچکدام از بخش‌ها نمی‌دانستند کدام داستان در بخش دیگر اول و دوم و سوم شده است و البته آنچه ما را شگفت زده کرد این بود که در بخش داستان اصفهان داوران اثر نسترن مکارمی را حائز رتبه اول دانسته بودند که در بخش داستان آزاد هم اثر دیگری از او اول شد. این موضوع نشان می‌دهد داورهای ما بدون شناخت هم بر اساس معدل و ادبیت اثر به آن نمره داده‌اند. نفر سوم بخش داستان اصفهان و آزاد هم بر حسب اتفاق مشترک بود و در هر دو بخش به آثار آقای خسرو عباسی رسید.
او اضافه کرد: نقطه نظرهایی برای تغییر در این سیر وجود داشت تا به قول برخی دوستان تعداد بیشتری از شرکت‌کنندگان خوشحال شوند ولی جرات نکردیم در انتخاب داوران دست ببریم و این موضوع برای‌مان مهم بود که خود اثر نمره را کسب کرده باشد چون داوران ما صرفا با اثر بدون اسم نویسنده مواجه می‌شدند و مبنای جشنواره انتخاب داستان خوب بود. با این اوصاف فکر می‌کنم این نحوه انتخاب نشان‌دهنده صداقت جشنواره بوده و این اتفاق نادر برای ما ارزشمند بود. اتفاق خوب دیگر در این دوره، این بود که ما از نفرات اول بخش‌های مختلف سال قبل در تجربه داوری امسال استفاده کردیم تا بدون هیچ لابی‌گری و زد و بندی داوران را انتخاب کنیم و امیدواریم این حرکت، رویه‌ای معمول در جوایز ادبی ما بشود. علاوه بر اینکه من باید همین جا از شورای سیاست‌گذاری جایزه «جمالزاده» هم تشکر کنم که با وسواس و دقت نظر خاصی داوران این جایزه را برگزیدند.
دبیر ادبی دومین جایزه «جمالزاده» سپس در پاسخ این پرسش مجری که تا چه حد هدف جشنواره در تولید داستان‌هایی با فضای شهری اصفهان محقق شده، گفت: هنوز تا رسیدن به این تصویر فاصله زیادی داریم و اتفاقا یکی از مباحث مطرح شده در شورای سیاست‌گذاری همین موضوع بود که تبیین نگاه‌های جشنواره در این زمینه همچنان به شفاف سازی نیاز دارد و باید همچنان به جشنواره فرصت داد تا بتوان تصویر وضعیت تاریخی اجتماعی شهر اصفهان را به درستی در داستان‌ها دید. کما اینکه هنوز بیشتر آثار رسیده با محوریت اصفهان نگاه توریستی دارند و جای نگاه‌های عمیق و لایه‌مند نسبت به فرهنگ و تاریخ اصفهان در آثار خالی است ولی من مطمئنم با بناگذاری خشت‌های صحیح در این جشنواره و با تکیه بر تجربه در سال‌های آینده کم کم این هدف هم محقق می‌شود.
مجید قیصری در ادامه یکی از موارد قابل توجه شورای سیاست‌گذاری جشنواره را توجه به بعد آموزشی آن دانست و افزود: امسال هم برنامه‌ریزی هایی برای برگزاری کارگاه‌های آموزشی شده بود ولی متاسفانه با شیوع کرونا نتوانستیم اجرایی‌شان کنیم. البته امیدواریم بتوانیم در طول سال جاری دوره‌ها و کارگاه‌هایی برای آموزش داشته باشیم تا نویسنده‌ها و شرکت کنندگان به افق‌های روشن‌تری دست یابند.
فهرست برگزیدگان نهایی دومین جایزه «جمالزاده» در این برنامه به شرح زیر اعلام شد که نفرات اول بخش‌ها لوح افتخار، تندیس جشنواره و جایزه نقدی دریافت کردند و نفرات دیگر لوح افتخار و جایزه نقدی گرفتند:
*برگزیدگان بخش داستان اصفهان:
نفر اول/ نسترن مکارمی/ «ظل ظلیل»
نفر دوم/ راضیه مهدی زاده/ «زبان زمین»
نفر سوم مشترک/ متینه ایقایی/ «زن عمو یحیی»
نفر سوم مشترک/ خسرو عباسی/ «سفر عیسا»
*برگزیدگان بخش داستان آزاد:
نفر اول/ «زخم طاهره»/نسترن مکارمی
نفر دوم/«دست از سرم بردار»/سیاوش قربانی‌پور
نفر سوم /«وقتی مهتاب بر گوراب‌ها می‌تابد» /خسرو عباسی
*برگزیدگان زندگی نگاره اصفهان:
نفر اول/ سمیه سیدیان/ «آدم‌های گمشده»
نفر دوم/ کتایون صهبا / «خانه آقاجانم»
نفر سوم/ الهام تربت اصفهانی/ «گل‌های قرمز پنج پر»
*برگزیدگان زندگی نگاره کرونا:
عباس باباعلی/ «ک مثل کرونا»
سمیه یوسفی/ «سین هفتم»
ندا تسلیمیان/ «به روایت نون، ت»
جشنواره «جمالزاده» اثرات ملی و جهانی دارد
شهردار اصفهان در مراسم اختتامیه جایزه جمالزاده با اشاره به نقش مهم محمدعلی جمالزاده در جریان ادبیات داستانی ایران گفت: هرچقدر ما بتوانیم چنین اشخاصی را با رویدادها پیوند دهیم، گام‌های موثرتری در جهت فرهنگ‌سازی برداشته‌ایم.
قدرت‌اله نوروزی ادامه داد: علاوه بر این ما معتقدیم اثر برگزاری چنین جشنواره‌هایی تنها منحصر به اصفهان نیست و اثرات ملی و جهانی دارد.
او سپس برگزاری رویدادهای مختلف شهرداری را در اصفهان تحت تاثیر شرایط کرونا دانست و گفت: ما مجبور شدیم بسیاری از ایده‌های‌مان را تغییر دهیم البته خوشبختانه توانستیم از طریق فضای مجازی شرایطی را ایجاد کنیم که برخی از کارها به درستی جلو برود که یکی از مهم‌ترین نمونه‌هایش برگزاری همین جایزه «جمالزاده» است. البته آرزوی ما این است که بتوانیم چنین جشنواره‌ای را به شکل حقیقی با حضور داوران، برگزیدگان و شرکت‌کنندگان برگزار کنیم تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.
نوروزی در ادامه بیان کرد: شاید شنیده باشید زمانی که ویروس کرونا در چین شیوع یافت، اصفهان، اولین شهری بود که به چین پیام داد و آمادگی خود را برای کمک به چینی‌ها اعلام کرد و در نتیجه این حرکت فرهنگی اخلاق محور، چینی‌ها هم متقابلا با ما تعامل کردند. البته حرکت فرهنگی ما محدود به چین نبود ما به همه سازمان‌های بین‌المللی نامه دادیم تا به آن‌ها کمک کنیم و از کم‌های‌شان بهره ببریم چون کرونا دشمن مشترک ما بود.
جایزه «جمالزاده»، روایت تازه ایران
معاون فرهنگی شهردار اصفهان نیز در مراسم اختتامیه دومین جایزه «جمالزاده» با بیان اینکه امروزه مزیت شهرها به شاخصه‌های فرهنگی آن‌ها است؛ گفت: شاید قبل از این گمان بر این بود که شهرداری متکفل امر کالبد شهر است ولی امروزه سه وجه هویت شهری انسان، کالبد و انسان ساخت است.
محمد عیدی ادامه داد: از مزیت نسبی که نه، بلکه مطلق شهرها است که در جهت توسعه پایدار دست بر روی سرمایه‌های فرهنگی خودشان بگذارند و اگر گمان همه شهرها بر این است که به جهان شهر و شاخص‌های آن برسند تنها از طریق گذر فرهنگ در این مسیر گام برمی‌دارند. مقوله دوم اینکه شهرداری‌ها به این باور درست رسیده‌اند که شهرها را بر بن ریشه‌ها بسازند. این بن ریشه‌ها هم میراث کالبدی و هم میراث معنوی است تا بتوانند بر مبنای شاخص‌های بومی به امر جهانی بدل شوند. سوم اینکه شخصیت‌ها برندهای شهرها هستند به خصوص کسی مثل محمدعلی جمالزاده که در روش و منش الگوی بسیار مطلوبی است.
او در پایان برآوردخود را از دستیابی به اهداف جایزه اینطور بیان کرد: فکر می‌کنم به نسبت اولین سال برگزاری جایزه «جمالزاده» گام موثرتری در هر دو حوزه برداشته شد و ما این آمادگی را داریم که این حرکت در ادامه کاملا در بستر تخصصی و مدنی برگزار شود. آرزو می‌کنم جایزه «جمالزاده« بتواند داستان و روایتی جدید را نه فقط برای اصفهان و ایران بلکه ایران صورت‌بندی کرده وآغاز فرایندی نوین برای همگان باشد.
