بزرگنمايي:

پیام آذری - یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت عنوان کرد: بارها شاهد این موضوع بوده‌ایم که مسوولان در برنامه‌های صدا و سیما از قیمت اجناس بی خبر بودند آیا آنها می‌توانند درد ملت را درک کنند؟

به گزارش ایسنا، شیوا قاسمی پور نماینده مردم مریوان در مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور جلسه علنی امروز مجلس ضمن تبریک به مناسبت هفته دفاع مقدس گفت: متاسفانه پس از گذشت سال‌ها از جانفشانی‌های رزمندگان در سال‌های دفاع مقدس باید از خودمان بپرسیم آیا واقعا برای درماندگان و بیچارگان هیچ امید و پناهگاهی مانده است؟ مگر قرار نبود کوخ نشینان را به کاخ نشینان ترجیح بدهیم و مگر قرار نبود گلبانگ برابری و برادری طنین انداز شود؟ کجای عملکرد بسیاری از مسوولین جای برای تیمار این اقشار درمانده غوطه ور در فقر و گرفتاری گذاشته است که متاسفانه هر روز و هر لحظه بر تعدادشان افزوده می‌شود؟
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در خصوص نظارت بر وضعیت بازار لازم است دولت با جدیت از افزایش افسارگسیخته قیمت‌ها جلوگیری کند. افتخار دولت این است که اجناس و مایحتاج مردم به وفور یافت می‌شود. اما به چه قیمت آن هم وقتی که مردم توان خرید ندارند.
وی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: آقای وزیر آموزش و پرورش علت این که قانون تعیین تکلیف گروه‌های حق التدریسی، پیش دبستانی ها و خرید خدمتی‌ها و نهضتی‌ها مصوب سال 95 اجرایی نمی‌شود چیست؟ در خصوص تعیین تکلیف و تغییر وضعیت نیروهای شرکتی و قراردادی در دستگاه‌های اجرایی و شهرداری‌ها نیازمند اقدامی عاجل از سوی دولت هستیم. انتظار است که تعیین تکلیف این نیروها با یک حرکت جدی و نتیجه بخش همراه باشد.
وی خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: این چه خودخواهی و سرسختی است که گریبانگیر ما شده و مجالی نمی دهد که فریاد مردم بیچاره را بشنویم و بپذیریم که ما هم اشتباهاتی داریم و باید در پی اصلاح آن‌ها باشیم؟ بارها مسوولان را در برنامه‌های صدا و سیما دیده‌ایم که از قیمت اجناس بی خبر هستند آیا آن‌ها می‌توانند درد ملت را درک کنند؟ چه اصراری بر نگهداری‌شان در پست‌های حساس وجود دارد؟ پس چه زمانی می‌خواهیم تصمیم بگیریم که کشور را به دست جوانان و نخبگانی بدهیم که شاید بتوانند با انگیزه بیشتری کشور را اداره کنند؟ در واقع در کشور ما قانون پایستگی مدیران وجود دارد. یعنی این که مدیران از گردانه خارج نمی‌شوند بلکه صرفا از شکلی و سازمانی به شکل و سازمان دیگری تغییر می‌کنند. تا این رویه ادامه دارد نمی‌توان به آینده روشن امیدوار بود. باید در این خصوص چاره اندیشی کنیم و فریادهای مردم زجر دیده و جوانانی که از بیکاری و فقر کارشان به خلاف و قاچاق کشیده شده بشنویم.
انتهای پیام