چاپ

پیام آذری - ارومیه– ایرنا– آذربایجان‌غربی دارای ظرفیت‌های قابل توجه کشاورزی است اما این بخش در کنار مزیت‌های درآمدی برای استان در برخی موارد چهره‌ای نامناسب را نیز به نمایش می‌گذارد و بهبود این وضعیت به برنامه‌ریزی درازمدت با تکیه بر زمان کاشت نیاز دارد تا ضمن پیش‌بینی تولید هر محصول در پایان سال زراعی، بازاریابی لازم نیز صورت گیرد.

تولید بیش از 6 میلیون و 500 هزار تن محصول کشاورزی اعم از سیب، انگور، چغندرقند، انواع محصولات باغی هسته‌دار، گندم و بسیاری از محصولات زراعی دیگر، آذربایجان‌غربی را به استانی با مزیت بالای کشاورزی تبدیل کرده است ولی طبق برنامه‌ریزی کنونی، ارزش افزوده قابل توجهی از این میزان محصول تولیدی برای استان به ویژه کشاورزان ایجاد نمی‌شود.
آذربایجان‌غربی نخستین تولیدکننده سیب، چغندرقند و یکی از اصلی‌ترین تولیدکنندگان محصولات باغی هسته‌دار اعم از گیلاس، زردآلو، هلو و حتی انگور است.
وجود مناظر نامناسب سیب‌های زیردرختی در کنار جاده‌ها و گوشه زمین‌های کشاورزی، کاهش قابل توجه قیمت در بسیاری از محصولات کشاورزی با فشار تولیدکنندگان و کارخانه‌داران صنایع تبدیلی استان، نارضایتی کشاورزان از تولید محصول خود و در برخی موارد حتی ریختن محصول تولیدی به رودخانه‌ها از جمله مناظر زشت کشاورزی بدون توجه به بازار محصول در آذربایجان‌غربی است و امسال صحنه‌های نامناسب گوجه فرنگی نیز به این بخش افزوده شد.
گوجه فرنگی از محصولات غیرتخصصی کشاورزی در آذربایجان‌غربی به شمار می‌رود و این استان طبق گزارش وزارت جهاد کشاورزی، در زمره استان‌های پرمحصول در این بخش در کشور نیست ولی به علت افزایش قیمت در سال گذشته، کشاورزان بدون همراهی و تعامل با جهاد کشاورزی اقدام به کشت این محصول کردند تا با توجه به قیمت بالا، سود سرشاری را از این محصول به دست آورند که اینگونه نشد و از محصول 190 هزار تنی تولیدی در این بخش، دهها تن خراب شد یا با قیمتی بسیار کمتر از سال گذشته در اختیار کارخانه‌های تولیدی قرار گرفت.
این در حالی است که با برنامه‌ریزی مناسب در ابتدای سال زراعی و بررسی نیاز استان، استان‌های همجوار و کشورهای همسایه در کنار بررسی وضعیت صادراتی استان با توجه به بخشنامه‌های وزارت خانه‌های متبوع، باید جدولی برای تولید این محصول طراحی می‌شد و کشاورزان نیز در این خصوص از سوی کارشناسان اقناع می‌شدند.
صنعت کشاورزی در دنیای امروز بسیاری از علوم روز را در اختیار گرفته است تا با استفاده از مدرن‌ترین دستگاه‌ها و بهره‌مندی از ظرفیت علمی متخصصان و کارشناسان، بهترین راندمان را داشته باشد و بهترین نتایج را موجب شود ولی هنوز کشاورزی در ایران به صورت سنتی مدیریت می‌شود و خبری از بهره‌مندی کشاورزان از علوم روز وجود ندارد که همین امر مشکلات عدیده‌ای را به ویژه در زمان برداشت ایجاد می‌کند.
البته برای فصل برداشت سال زراعی جاری هنوز دیر نشده است و می‌توان با بررسی جداول تولیدی محصولات مختلف در کشور و بررسی نیازهای بالقوه استان و کشور و حتی برخی کشورهای همسایه در کنار توجه به نوسازی بخش کشاورزی با استفاده از اصلاح ژنتیکی و همچنین کاهش سن درختان مثمر در استان، برنامه‌ریزی دقیقی را برای تولید محصولات سال آینده انجام داد تا مشکلات امسال در بهار، تابستان و اوایل پاییز سال آینده گریبانگیر کشاورزان، تولیدکنندگان صنایع تبدیلی، مسئولان بخش کشاورزی نشود که در صورت بروز این مشکلات، دود آن به چشم همه مردم می‌رود.
کاری که به هیچ وجه غیرممکن نیست و با کمی دقت می‌توان آن را به سرانجام مقصود رساند.