پیام آذری -

خبرگزاری فارس - همدان: «روزهای سیاهی بود؛ همه‌اش دود و دود و دود؛ خستگی و غم؛ درد و رنج؛ دلم پروازی می‌خواست تا آن سوی ابرها؛ اما رهایی از این همه سیاهی دور از انتظار بود.
روزها می‌گذشت و من همچنان به خودم می‌پیچیدم تا جیره مواد آن روزم را پیدا کنم غافل از اینکه این عمر نوجوانی من است که در پس دودها گم شده است! نوجوان 13 ساله‌ای بودم که باید تمام افکار و انرژی‌اش برای شور و نشاط این دوران زندگی‌اش باشد، اما در سیاهی‌ غرق شده بودم و نمی‌دانستم پایانش کجاست.
آنقدر اوضاع خراب بود که پدرم طردم کرد و دیگر خانه که امن‌ترین جای جهان است جای من نبود، روزها با کارگری سر می‌کردم و شب‌ها در همان جا می‌خوابیدم هر چند هنوز سایه مهر مادری با من بود و دورادور حمایتم می‌کرد»

این مطلب، داستان فردی است که در چهلمین سال‌ عمرش روزهای خوبی را سپری می‌کند و اکنون نور امید بر زندگی‌اش تابیده است، نوری که آن را با شهد عسل شیرین می‌کند.
گفت‌وگوی کامل خبرگزاری فارس با این بهبودیافته از اعتیاد که اکنون دیگر آن فرد گذشته نیست و به گفته خودش، روزهای خوش و اتفاقات مثبت زندگی‌اش بعد از ترک اعتیاد به او روی آورده است را در زیر بخوانید.
محسن صفایی در مورد اعتیادش می‌گوید: سنم کم بود، از 13 سالگی که مبتلا شدم به قدری درگیر اعتیاد بودم که پدرم مرا طرد کرد و از خانه بیرون انداخت.
او دلیل اعتیادش را رفقای بد می‌داند و ادامه می‌دهد: اعتیادم از دوران مدرسه شروع شد تحصیلاتم دیپلم است؛ تا سن 24 سالگی روزها و شب‌هایم با اعتیاد گذشت که خانواده نیز با من رفتار خوبی نداشتند اما مادرم تنها کسی بود که هوایم را داشت، همین اعتیاد و اوضاع بدی که داشتم باعث شد خانواده مرا از خانه بیرون بیاندازند، شاید تقصیر هم نداشتند چون بچه بزرگ کرده بودند تا عصای دستشان باشد اما بلای جانشان شده بودم.

صفایی عنوان کرد: در دوران اعتیادم وضع مالی خانواده‌ام متوسط بود اما به خاطر طرد از خانه، پول خرید مواد را از جوشکاری و ...تامین می‌کردم.
او ادامه می‌دهد: چندین بار می‌خواستم خودکشی کنم؛ به ته خط رسیده بودم اما فایده‌ای نداشت تا اینکه از طریق رفقایم با انجمن ترک اعتیاد آشنا شدم و عزمم را برای ترک از این بلای خانمانسور گرفتم.
صفایی با بیان اینکه اکنون زنبورداری می‌کنم و در عرصه فروش عسل فعالیت می‌کنم می‌گوید: بعد از ترک اعتیاد ازدواج کردم و 12 سال است که ترک کرده‌ام، معتقدم بعد از ترک اعتیاد همه شانس‌های خوب به من رو کردند.
از او سوال کردم همسرش از اعتیاد او مطلع است یا نه که عنوان می‌کند: به همسرم از ترک اعتیادم گفته‌ام و خودم هم وقتی می‌بینم روزی حلال به خانه می‌آید خوشحالم و شکر خدا را می‌کنم.
این بهبودیافته اعتیاد از چگونگی اشتغال در زنبورداری اینگونه بیان می‌کند: زنبورداری شغل پدری‌ام بود ولی چون در دوره اعتیاد پدرم مرا از خانه بیرون انداخت و چیزی به من نمی‌داد بعد از ترک، آرام آرام وارد کارگری در زنبورداری شدم.

او که سرمایه زیادی برای شروع کارش نداشت از سرمایه‌گذاری‌‌اش اینگونه گفت: با وجود اینکه خانواده ترک کردن مرا باور نداشتند اما شروع کردم و سعی کردم کارم برای خودم باشد، بنابراین وام 20 میلیونی گرفتم و راه دوباره‌ای را شروع کردم.
این تولیدکننده عسل با بیان اینکه اکنون با 10 نفر کارگر کار می‌کنم و مغازه فروش عسل هم دارم می‌گوید: اکنون حدود 800 میلیون تومان سرمایه دارم که موفقیت من طی چندین سال عمرم پس از ترک اعتیاد است.
او از ارسال عسل تولیدی خود به استان‌ها و کشورهای خارجی اینگونه توضیح می‌دهد: عسل تولیدی ما علاوه بر همدان در استان‌های تبریز، اصفهان، کرمانشاه و کشورهای عراق و لبنان به فروش می‌رسد.
صفایی از عشق به این کار و عنایت خداوند برای ادامه این کار می‌گوید و ادامه می‌دهد: در حال حاضر علاوه بر عسل تولید ملکه‌های آلمانی، زنبورعسل و ژل رویال برای غذای ملکه و درمان بیماری دیابت نیز دارم.
از دوستانش که هنوز اعتیاد دارند و حاضر به ترک نیستند هم پرسیدم و اینگونه پاسخ داد: بله هنوز دوستانی دارم که ترک نمی‌کنند و من همچنان از مزایای ترک برای آنها می‌گویم تا شاید روزی راضی شده و از این گرفتاری رهایی یابند.
او می‌گوید: اطلاع رسانی من در خانواده و در انجمن ادامه دارد؛ در انجمن چگونگی رفتار با معتادان و چگونگی برخورد با معتاد در خانواده را پیام‌‌رسانی می‌کنم و از راه‌های ترک با خانواده‌ها صحبت می‌کنم.
صفایی از کارهایی که به غیر از زنبورداری می‌کند می‌گوید و ادامه می‌دهد: همکاری در انجمن ترک اعتیاد دیگر فعالیتی است که طی این سال‌ها دارم تا بلکه بتوانم به بقیه کمک کنم و آنها نیز نجات یابند.

از او پرسیدم تاکنون موفق به ترک چند نفر از اعتیاد شده‌اید که می‌گوید: افراد زیادی بودند؛ حدود 40 یا 50 خانواده را کمک کردیم که به زندگی عادی برگشتند، چند نفر از آنها هم در حال حاضر پیش خودم کار می‌کنند.
او در پیام ترک اعتیاد برای جوانان و نوجوانان اینگونه عنوان می‌کند: به جوانان و نوجوانان باید راه انجمن را نشان داد از طریق رسانه‌ها اطلاعات لازم در اختیار آنها قرار گیرد هرچند فقط ترک کردن مهم نیست و در ترک ماندن مهم است، مشکل اصلی این است که برخی بعد از ترک دوباره برمی‌گردند و در ترک نمی‌مانند.
این بهبودیافته اعتیاد از برنامه‌های فرهنگی که برای ترک معتادان دارند بیان می‌کند: جلسات زیادی برای ترک اعتیاد داشتیم که با شیوع کرونا کمتر شده است اما در مجموع برنامه‌هایی همچون چگونگی برخورد خانواده‌ها با معتادان و چگونگی مصرف و ترک برای معتادان از برنامه‌های مدنظر است هرچند کتاب‌های بسیار مفیدی نیز در انجمن وجود دارد.
صفایی از درگیر بودن برادرش در دام اعتیاد نیز اینگونه می‌گوید: برادرم هم درگیر اعتیاد بود که 11 سال است ترک کرده، در این راه من تاثیر زیادی در او داشتم هر چند تا کسی خودش نخواهد نمی‌توان به او کمک کرد.
او با چهره‌ای بسیار راضی از اتفاق خوش زندگی‌اش اینگونه می‌گوید: مادرم به قدری حالش از ترک من خوب است که همین برایم کافیست هرچند حال کل خانواده خوب است و در مجموع وقتی در خانواده‌ای بیمار نباشد، حال همه خوب خواهد بود زیرا یک معتاد اولین نفری است که می‌تواند خانواده‌اش و جامعه‌اش را تخریب کند.
او می‌گوید: این روزها و ایام بعد از ترکم تفریحاتم بودن با خانواده و پارک بردن بچه‌هاست که بیشترین و بهترین لذت دنیا را دارد.
او در پایان ضمن درخواست از رسانه‌ها برای پرداختن بیشتر به مقوله اعتیاد عنوان می‌کند: این روزها کمتر از اعتیاد در رسانه‌ها بحث می‌شود در حالی که باید به روش‌های چگونگی پیشگیری و درمان اعتیاد بپردازند.
باید خانواده‌ها بدانند با پسر 16 ساله معتاد چطور برخورد کنند چراکه با کتک زدن و زندانی کردن و حبس چیزی تغییر نمی‌کند بلکه باید آگاهی فرد را بالا برد.
باید خانواده و اجتماع باهم باشند چون یکی از دلایل معتاد شدن یکی از اعضای خانواده این است که با یکدیگر مهربان نیستند، راستش پدر من هم مهربان نبود که از خانه گریزان شدم، از خانواده‌ها به خصوص پدرها می‌خواهم باید با فرزندان مهربان و صمیمی باشند و این مسئله باید آگاهی داده شود تا درگیر آسیب‌های اجتماعی نشویم.
انتهای پیام/89003/