بزرگنمايي:

پیام آذری - ایسنا/آذربایجان شرقی یک کارشناس مسائل مذهبی گفت: امام باقر(ع) در طول عمر 57 ساله خود با وجود شرایط تقیه، اصحابی تربیت کرده و موفق شد مردم را به سمت تفسیرهای درست و اصیل اهل بیت(ع) از قرآن و سنت حقیقی پیامبر(ص) برگرداند.

حجت الاسلام اصغر همایونی در گفت‌وگو با ایسنا در مورد فعالیت‌های فرهنگی امام باقر(ع) اظهار کرد: بعد از واقعه عاشورا، چهره حقیقی بنی امیه برای مردم مشخص شد و در پی آن منزوی شده و رو به زوال قرار گرفت، قیام بنی عباس نیز نزدیک بود و این موقعیت بهترین فرصت برای حضرت بود که دانشگاهی تاسیس کند.
وی افزود: در این دانشگاه افرادی نظیر جابربن یزید جعفی تربیت یافتند و در زمان امام صادق(ع) این دانشگاه جعفری مذهب تکمیل شد.
وی در مورد شرایط خاص دوران امام باقر(ع) بیان کرد: امام باقر(ع) بارها این جمله را فرموده اند که «التقیه من دینی و دین آبایی» یعنی تقیه دین من و دین پدران من است.
این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: بنی امیه تهاجم فرهنگی تندی را شروع کرده بود و کارش تفسیرهای نادرست از قرآن، تقطیع و تحریف روایات پیامبر(ص) بود، به گونه ای که هرکس هرطور که می خواست آیات قرآن را تفسیر و تحلیل می‌کرد، این کار که از زمان معاویه شروع شده بود، در زمان امام باقر(ع) به اوج خود رسید.
وی گفت: بنی امیه مردم را در نهایت فقر فرهنگی نگه داشته بود؛ به طوری که در زمان قیام بنی عباس، والیان و کارگزاران بنی امیه را دستگیر کرده و نزد والی بنی عباس آوردند و در آنجا 10 نفر از والیان بنی امیه قسم خوردند که تا امام حسین(ع) قیام نکرده بود، ما نمی‌دانستیم که پیامبر نوه ای به نام حسین بن علی(ع) دارد.
همایونی خاطرنشان کرد: این مسئله نشان می‌دهد که بنی امیه مردم را در نهایت فقر فرهنگی نگه داشته بودند و عترت پیامبر(ص) را به گونه ای منزوی کرده بودند که مردم آنها را نمی‌شناختند که امام باقر(ع) موفق شد مردم را به قرآن و سنت پیامبر(ص) که با تفسیر اهل بیت(ع) بود، بازگرداند.
وی در خصوص شیوه های مبارزاتی امام باقر(ع) بیان کرد: شیوه مبارزاتی ایشان علاوه بر تقیه، در زمینه پیشرفت و توسعه مباحث علمی بود که در هر زمینه اعم از علوم طبیعی، عقلی و نقلی شاگرد تربیت کردند و علی رغم درخواست‌های زیادی که برای قیام به ایشان می‌شد، چنین پیشنهادی را نپذیرفتند.
وی ادامه داد: این پیشنهاد را به امام باقر(ع) و به امام صادق(ع) دادند اما هیچ کدام قبول نکردند و دلیلش هم این بود که امام صادق(ع) می‌فرمود«اگر من به تعداد 10 یا به روایت دیگر 20 نفر شیعه حقیقی داشتم، قیام می‌کردم» ولی چنین کسانی به این تعداد وجود نداشتند و امام باقر(ع) هم می دانستند که این مردم فقط به نفع خود و مسائل مالی و قدرت سیاسی چنین درخواست هایی می کنند.
این کارشناس مسائل مذهبی در پایان گفت: امام باقر(ع) اطرافیانش را شناخته و می دانستند که همانند دوران امام حسن مجتبی(ع) که حتی صحابه نیز به ایشان رحم نکرده و در مقابل معاویه پشتش را خالی کردند، با ایشان هم چنین خواهند کرد. 
انتهای پیام