پیام آذری - ایسنا/آذربایجان شرقی گویا قرار است بار دیگر بازی های قدیمی‌ترین تیم آذربایجان را که زمانی در ورزشگاه باغشمال تبریز آقایی می‌کرد، در لیگ آزادگان دنبال کنیم.

روزگاری بود که تبریز خاستگاه فوتبالیست های سطح اول فوتبال ایران بود و سرخابی های پایتخت وقتی که برای بازی با تیم های تبریزی وارد ورزشگاه باغشمال می‌شدند، می‌دانستند که بازی سختی خواهند داشت و از پیش خود را برنده نمی دانستند.
دربی تبریز هم که اگر بگوییم داغ ترین دربی فوتبال ایران بود، بی جا نگفته ایم اما گویا قرار است بار دیگر بازی های قدیمی‌ترین تیم آذربایجان را که زمانی در ورزشگاه باغشمال تبریز آقایی می‌کرد، در لیگ آزادگان دنبال کنیم.ماشین‌سازی تبریز، تیمی که عنوان قدیمی ترین تیم دیار آذربایجان را به یدک می‌کشد، این روز ها یا بهتر بگوییم این سالها مورد بی مهری خیلی ها قرار گرفت.
سبزقبایان تبریزی که حتی در این دوران تیره روزی خود نیز هوادارانی دارد که با این تیم زندگی کرده و همچنان تعصب پیراهنش را می‌کشند، در سه هفته مانده به پایان لیگ بیستم، اولین تیم سقوط کننده به لیگ آزادگان لقب گرفت و اگر زمزمه های 18 تیمی شدن لیگ برتر فوتبال درست از آب در نیاید، هواداران این تیم باید سال بعد بازی های تیم محبوب خود را در لیگ آزادگان دنبال کنند.
اما چرا ماشین سازی به این حال و روز افتاد؟ آیا واقعا ریشه دار ترین تیم آذربایجان سزاوار این تیره روزی ها بود؟ آیا نمی‌شد از تجربه تلخ خصوصی سازی پاس که این تیم را نابود کرد، عبرت گرفت؟ آیا و هزاران آیا دیگر که هیچ کدام از سوی مدیرعامل و مالک باشگاه پاسخ داده نشد.
اصلا مگر در این سه سال اخیر در تیم های تبریزی چیزی بنام مالک، مدیرعامل و سرمربی معنایی دارد؟ مگر می‌شود از تیم‌هایی که رکورد تغییر و تحولات مدیریتی و کادر فنی این تیم ها استعداد ثبت در گینس را دارد، انتظار معجزه داشت؟ مگر می‌شود از تیمی که نه محل تمرین دارد و نه اصلا هدفی برای آینده، انتظاری بالاتر از سقوط به دسته پایین را داشت؟
ماحصل شاهکار مدیریتی در ماشین‌سازی، این گربه سیاه تیم های گردن کلفت در فصول گذشته را به زنگ تفریح تیم ها در لیگ بیستم تبدیل کرد و حتی علیرضا اکبرپور هم که خود محصول دوران طلایی ماشین‌سازی است، نتوانست این تیم‌ بحران زده را نجات دهد و علی‌رغم بازی های شایسته و قابل قبول، علاوه بر تیم های حریف، از سوء مدیریت باشگاه نیز شکست خورد.

یک کارشناس فوتبال در خصوص دلایل مشکلات ماشین‌سازی به ایسنا می‌گوید: متاسفانه از روزی که تیم ماشین‌سازی به دلیل مشکلات مالی کارخانه از مجموعه کارخانه ماشین‌سازی جدا شد، مشکلات زیادی گریبان این تیم ریشه دار و قدیمی آذربایجان‌ را گرفت.
صادق پورحسین ادامه می‌دهد: بعد از جدایی باشگاه از مجموعه کارخانه، تمامی زیرساخت ها اعم از محل تمرین، زمین اختصاصی، دفتر و سایر امکاناتی که در اختیار باشگاه بود، از این تیم گرفته و تیم رفته رفته وارد حاشیه شد و با توجه به اینکه در آن دوران بخش خصوصی قوی و یا یک کارخانه‌ی دارای امکانات نرم افزاری و سخت افزاری مناسبی نبود که این باشگاه را تحت پوشش قرار دهد، متاسفانه ماشین‌سازی هر سال با مشکلات بیشتری مواجه شد.
او خاطرنشان می‌کند: در این سالها نهادهایی از جمله اداره ورزش و جوانان، هیات فوتبال و شهرداری و همچنین افراد مختلفی مالکیت باشگاه را به عهده گرفتند که دخالت هرکدام از این افراد در امور باشگاه جای سوال دارد.
این کارشناس فوتبال با تاکید بر لزوم بازگشت باشگاه به مجموعه کارخانه ماشین‌سازی، خاطرنشان می‌کند: می‌بایست کارگروهی متشکل از کارشناسان و صاحب‌نظران فوتبال تبریز، استانداری و اداره کل ورزش و جوانان تشکیل یافته و به تمامی مشکلات این تیم رسیدگی شود و حتما باید این تیم به کارخانه ماشین‌سازی بازگردد.
او اضافه می‌کند: اگر به تیم‌هایی مثل سپاهان، فولاد و ذوب‌آهن نگاه کنیم، می‌بینیم که این تیم ها زیرمجموعه‌ی یک مجموعه‌ی بزرگ صنعتی هستند و با توجه به اینکه به دلیل شرایط اقتصادی کشور بخش خصوصی نمی‌تواند بیش از توان خود هزینه کند، اگر تیم به کارخانه بازگردد، خود به خود امکانات و زیرساخت‌های لازم برای این تیم تامین شده و بعد از مدت کوتاهی دوباره شاهد حضور ماشین‌سازی در سطح فوتبال ایران خواهیم بود.
او اصلی‌ترین مشکل ماشین‌سازی را نبود هدف‌گذاری عنوان می‌کند و می‌افزاید: وقتی که یک تیم هدف‌گذاری نداشته باشد، بهترین مربی دنیا را هم به خدمت بگیرد، بازهم دچار مشکل خواهد شد و ما نباید یک مربی خاص را مقصر بدانیم.
پورحسین در رابطه با عملکرد علیرضا اکبرپور در مدتی که سکان‌دار هدایت ماشین سازی شده است، تاکید می‌کند: جا دارد بخاطر عملکرد فوق‌العاده آقای اکبرپور تقدیر ویژه ای کنیم چرا که این مربی جوان که خود از محصولات ماشین‌سازی است، نشان داد در سلامت کامل و به دور از تمامی حاشیه ها می‌تواند به خوبی تیم را هدایت کند و اگر مشکلات حاشیه ای تیم حل شود، می‌توان بر روی اکبرپور حساب ویژه ای باز کرد.
او در واکنش به صحبت‌های مطرح شده در خصوص 18 تیمی شدن لیگ برتر و احتمال بقای ماشین‌سازی در سطح اول فوتبال ایران، این موضوع را خام و نپخته دانسته و می‌گوید: وقتیکه زیرساخت های فوتبال ایران ظرفیت برگزاری مسابقات با 16 تیم را ندارد، چگونه ‌می‌توان لیگ 18 تیمی را برگزار کرد؟! وقتی که علاوه بر تیم های تهرانی سایر تیم ها از جمله نساجی مازندران، نفت مسجد سلیمان، مس رفسنجان، پیکان و گل‌گهر سیرجان که به دلیل کمبود امکانات در تهران تمرین می‌کنند، قطعا کشش فوتبال ما حتی برای 16 تیم نیز کم است.

به سراغ یکی از پیشکسوتان باشگاه ماشین‌سازی نیز می‌رویم؛ غلام کریم‌پور که خود در اوج دورات طلایی ماشین سازی بازیکن این تیم بود و بهتر از هرکسی از سقوط این تیم به دسته پایین ناراحت است، به ایسنا می‌گوید: باید ادراکات و امکانات یک باشگاه رابطه‌ی مستقیمی با یکدیگر داشته باشد لذا اگر امکانات لازم برای تیم‌داری فراهم نشود، طبیعی است که مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد.
او نیز معتقد است باشگاه باید به کارخانه ماشین‌سازی بازگردد و در این خصوص تاکید می‌کند: زمانی که باشگاه تحت حمایت کارخانه بود و من نیز در آن زمان در خدمت باشگاه بودم، وضعیت تیم فوق‌العاده بود و حتی اگر قرار بود یک ریال بدهند، به موقع پرداخت می‌کردند اما اکنون به ظاهر قرارداد های میلیاردی بسته می‌شود اما به هیچ عنوان سر موعد پرداخت نشده و همه‌چیز بهم می‌خورد.
این پیشکسوت باشگاه ماشین‌سازی در خصوص انتخاب سرمربی تیم در ابتدای فصل و همچنین عملکرد علیرضا اکبرپور در بازی های اخیر می‌گوید: نمی‌دانم بر چه اساس و هدفی آقای بیاتلو را که رزومه‌ی قابل قبول از بابت انجام بازی و سرمربی گری نداشت، بعنوان سرمربی انتخاب کردند اما علاوه بر بحث رزومه، او در جذب بازیکن نیز ضعیف عمل کرد؛ علیرضا اکبرپور نیز که بازیکن ما بود و همانند دوران بازی از هوش بالایی برخوردار است، متاسفانه بعد از اینکه شیرازه‌ی ماشین‌سازی از هم پاشیده بود، به این تیم آمد.
او ادامه می‌دهد: عملکرد ماشین‌سازی بعد از آمدن علیرضا اکبرپور بسیار عالی بود اما علی‌رغم اینکه این مربی به خوبی کار کرده است، به نظر من برای مربی جوانی همچون او خیلی زود بود که هدایت تیم بحران زده ای مانند ماشین‌سازی را در بدترین زمان ممکن برعهده بگیرد ولی با این وجود اکبرپور به خوبی کار خود را انجام داده است.
کریم‌پور در پایان تاکید می‌کند: با توجه اینکه متاسفانه سقوط ماشین‌سازی قطعی شده است، بهتر است کادر فنی این تیم به لحاظ روحی و روانی بر روی بازیکنان کار کنند تا این تیم در مقابل پرسپولیس بازی راحت و بی استرسی را به نمایش بگذارد که در این‌صورت احتمال نتیجه گرفتن در این بازی وجود دارد.
به گزارش ایسنا تیم فوتبال ماشین سازی تبریز بعد از انجام 27 بازی، با کسب 2 برد، 8 تساوی، 17 باخت، 18 گل زده و 40 گل خورده، با کسب تنها 14 امتیاز قعر نشین جدول 16 تیمی بازی های لیگ برتر فوتبال است که سقوطش به دسته پایین قطعی شده است.
گفتنی است سبزقبایان تبریزی در سه بازی باقی‌مانده خود در لیگ بیستم به ترتیب مقابل پرسپولیس، پیکان و نفت آبادان قرار خواهد گرفت که بدون شک نتیجه گیری این تیم در مقابل پرسپولیس در تعیین قهرمان این فصل از مسابقات تاثیر مستقیمی داشته و شاگردان اکبرپور می‌توانند تمامی ناکامی های خود در این فصل را با کسب یک نتیجه خوب مقابل پرسپولیس جبران کنند.
انتهای پیام