پیام آذری - ترنجی / در اوایل ماه جاری، ترمینال زیرمجموعه Starlink شرکت SpaceX شامل کالبدشکافی تازه‌ای شد. این کالبدشکافی توسط محققانی که در دانشگاه KU Leven بلژیک مشغول به کار بودند، صورت گرفته و تحقیقات آنان نشان داد که نه‌تنها SpaceX به‌طور مداوم دیسک سخت‌افزاری دیش اینترنت استارلینک را به‌روز می‌کند بلکه در آن از تراشه سطح پایینی که معمولاً در تلفن‌های هوشمند پایین‌رده بکار می‌رود نیز استفاده شده است.
تراشه دیش اینترنت استارلینک
پیرامون کالبدشکافی جدید که در اوایل ماه جاری انجام شد، این اولین باری نیست که شماری از متخصصان، ترمینال مخصوص استارلینک را بررسی کرده تا درک کنند که چگونه کار می‌کند. در یکی از این کالبدشکافی‌ها که در اواخر سال گذشته توسط Kenneth Keiter صورت گرفت، جزئیات داخلی ترمینال به‌وضوح نمایش داده شد. با این حال مانند اکثر بررسی‌های آن زمان، این قسمت فقط به جنبه سخت‌افزاری متمرکز بوده و توانایی آن را در استخراج اطلاعاتی در مورد مشخصات اصلی و عملکرد آن محدود می‌کرد.
در کالبدشکافی صورت گرفته توسط محققان KU اما، دیش مخصوص اینترنت، تجزیه شده تا جزئیات داخلی آن به‌منظور درک بهتر از چگونگی کارکرد سیستم‌عامل و نرم‌افزار بکار رفته در دیش مشخص شود. به‌عنوان بخشی از این تحقیقات، تیم مذکور همچنین جزئیات مهمی در مورد تراشه و حافظه داخلی استفاده شده در این ترمینال ارائه کردند.
گزارش منتشر شده از این بررسی، نشان داد که تراشه‌ای سطح پایین شامل 4 گیگابایت حافظه MultiMediaCard (eMMC) برای بارگذاری سیستم‌عامل پس از راه‌اندازی استفاده شده است. محققان با دستیابی به محتوای این eMMC به‌طور مستقل از تراشه، جزئیات پردازنده کاربردی ترمینال را نیز معین کردند. علاوه‌بر این، آنها همچنین تراشه‌ای را یافتند که به‌عنوان “عنصر امن” در جامعه فناوری لقب گرفته است، که در آیفون‌های اپل نیز وجود دارد و یک قسمت مهم از زیرساخت‌های امنیتی گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شود چراکه حاوی کدهای لازم برای اعتبارسنجی بیومتریک دستگاه می‌باشد.

جزئیات تراشه دیش اینترنت استارلینک
این ترمینال از یک تراشه چهار هسته‌ای Cortex A53 برای مدیریت داده‌ها و اتصال به ماهواره‌های Starlink در مدار استفاده می‌کند. Cortex A53 یک هسته محاسباتی کم‌مصرف بوده که طراحی معماری آن توسط Arm صورت گرفته است و در سال 2012 نیز عرضه شد. طراحی این هسته به گونه‌ای می‌باشد که هم به‌عنوان یک هسته مستقل و هم به‌همراه Cortex A57 با قدرت و عملکرد بالاتر استفاده می‌شود. پردازنده‌های تلفن‌های هوشمند به‌طور کلی چنین هسته‌هایی را در یک پیکربندی big.LITTLE جفت می‌کنند، که نتیجه آن اینکه هسته‌های قدرتمند(big)، انرژی بیشتری مصرف کرده و مسئولیت عملکردهای سنگین‌تر را برعهده دارند و هسته‌های ضعیف‌تر(LITTLE)، مختص فرایندهای جزئی و کم‌مصرف‌تر هستند.
پیرامون تراشه عنصر امن نیز، محققان در مورد عملکرد آن اطمینان کافی نداشته، اما معتقدند که SpaceX می‌تواند از جزئیات ذخیره شده در داخل این تراشه برای تأیید اعتبار ترمینال کاربر استفاده کند.

 تراشه دیش اینترنت استارلینک
محققان همچنین نشان دادند که اگر کلمه “فالکون” وارد فرایند ترمینال شود، نه‌تنها راه‌اندازی آن را متوقف نمی‌کند، بلکه SpaceX تغییراتی نیز در اجزای داخلی ایجاد کرده است.
محققان درباره تغییرات صورت گرفته بیان می‌کنند:
“به‌نظر می‌رسد که درحال‌حاضر چند نسخه سخت‌افزاری از UT وجود دارد چراکه قسمت‌های خاصی از فرایند کاهش سرعت بسته به نسخه، متفاوت است؛ چیزی که ما آن را به‌سختی متوجه شدیم. یکی از ویدئوهای ذکر شده در مورد کالبدشکافی، کابل‌های کنترل اترنت و موتور را نشان می‌دهد که باید از برد اصلی جدا شوند& قبل از اینکه پوشش پلاستیکی سفید آن برداشته شود. در UT، کشیدن سیم‌های کنترل موتور، کل اتصال را از PCB بیرون می‌کشد. خوشبختانه به‌نظر می‌رسد که ما می‌توانیم خسارت وارده را برطرف کنیم. به‌عبارت دیگر، آن کابل‌ها را نکشیم بلکه ابتدا پلاستیک پشتی را حذف کنیم. برای کسانی که روش مشابه را مدنظر دارند: JST BM05B-ZESS-TBT.”
SpaceX از پیش درحال طراحی ترمینال‌های نسل دوم می‌باشد. مدیر اجرایی این سازمان، ایلان ماسک، امیدوار است که شرکت هزینه ترمینال فعلی که درحال‌حاضر 499 دلار می‌باشد را به 250 دلار کاهش دهد. به‌منظور تقویت تصویب این موضوع در مراحل اولیه، Starlink به‌شدت ترمینال‌ها را از لحاظ مالی حمایت کرده و این کار را تا زمانی که سرویس اینترنت، نفوذ کافی در بازار داشته باشد، ادامه می‌دهد.
نظر شما راجع‌به کالبدشکافی ترمینال سرویس اینترنت ماهواره‌ای استارلینک و جزئیات منتشر شده از تراشه دیش مورد استفاده در آن چیست؟