چاپ

پیام آذری - این بخار آب از تصعید یخ‌های سطح این قمر تشکیل می‌شود. دانشمندان از داده‌های قدیمی و جدید تلسکوپ هابل برای این کشف استفاده کردند و نتایج تحقیقات آن‌ها در مجله‌ی "Nature Astronomy" منتشر شده است.
تحقیقات قبلی شواهدی حاکی از وجود میزان زیادی آب، بیش از آن‌چه در زمین وجود دارد در قمر گانیمد نشان داده بود. با این حال این قمر به اندازه‌ای سرد است که تمامی آب‌های سطح آن یخ زده هستند و اقیانوس‌های این قمر زیر پوسته‌ی 100 مایلی آن قرار دارند. بنابراین وجود بخار آب ناشی از تبخیر آن‌ها نیست.
ستاره‌شناسان برای یافتن بخار آب در این قمر داده‌های دو دهه اخیر هابل را بازبینی کردند.
هابل در سال 1998 اولین تصویر ماورا بنفش را از قمر گانیمد ثبت کرد این تصویر شواهدی از وجود میدان مغناطیسی ضعیف در این قمر نشان داد.
شباهت‌های موجود در تصاویر فرابنفش نشان از وجود گاز اکسیژن در این سیاره داشت اما برخی دیگر از مشاهدات وجود اکسیژن خالص را رد می‌کرد بنابراین دانشمندان نتیجه گرفتند که علت آن می‌تواند وجود مقادیر زیادی از اتم O باشد.
بررسی‌های انجام شده در سال 2018 نشان داد که برخلاف تصور وجود اکسیژن در جو گانیمد بعید به نظر می‌رسد و بنابراین باید توضیح دیگری برای وجود تفاوت‌های موجود در تصاویر فرابنفش وجود داشته باشد.
دمای سطح گانیمد در طول روز به شدت متغیر است و در حوالی ظهر در نزدیکی استوا به شدت گرم می‌شود این گرما باعث آزاد شدن مولکول‌های آب شده که درون جو قرار می‌گیرد.
در حال حاضر ناسا در ماموریت جونو "Juno" به بررسی دقیق‌تر قمر گانیمد پرداخته و تصاویر جدیدی از آن منتشر کرده است. جونو از سال 2016 تاکنون در حال مطالعه سیاره‌ی مشتری و محیط اطراف آن بوده است.